Podatki dla nierezydentów w Hiszpanii. Najważniejsze informacje dla obcokrajowców
Hiszpania od lat przyciąga inwestorów i osoby marzące o życiu pod śródziemnomorskim słońcem. Jednak zanim zdecydujesz się na zakup domu lub mieszkania, warto poznać podstawowe zasady dotyczące podatków dla nierezydentów w Hiszpanii. Odpowiednie przygotowanie pozwoli uniknąć nieprzyjemnych niespodzianek i sprawi, że przeprowadzka do Hiszpanii lub inwestycja w hiszpańskie nieruchomości będzie przebiegać bezproblemowo.
Co znajdziesz w artykule?
- Jakie podatki płaci nierezydent w Hiszpanii?
- Ile wynosi podatek dochodowy dla nierezydentów w Hiszpanii?
- Jak rozliczyć się z hiszpańskim urzędem skarbowym?
- Czy nierezydent musi mieć hiszpański NIF?
- Przeprowadzka do Hiszpanii a status podatkowy
- Podatek majątkowy (IP) i podatek solidarnościowy (ITSGF) dla nierezydentów w Hiszpanii
- Planowanie podatkowe
Jakie podatki płaci nierezydent w Hiszpanii?
Podatki dla nierezydentów w Hiszpanii różnią się od tych, które obowiązują rezydentów podatkowych. Nierezydentem jest osoba, która nie przebywa w Hiszpanii dłużej niż 183 dni w roku podatkowym i nie posiada w tym kraju centrum interesów życiowych. Najważniejsze podatki dla nierezydentów w Hiszpanii to:
- Podatek dochodowy od osób fizycznych (IRNR – Impuesto sobre la Renta de No Residentes) – dotyczy dochodów uzyskiwanych na terytorium Hiszpanii, np. z wynajmu nieruchomości, pracy czy działalności gospodarczej.
- Podatek od nieruchomości (IBI – Impuesto sobre Bienes Inmuebles) – coroczny podatek lokalny, który płaci każdy właściciel nieruchomości, niezależnie od rezydencji.
- Podatek od wartości dodanej (IVA/VAT) – dotyczy transakcji zakupu nowych nieruchomości oraz niektórych usług.
- Podatek od zysków kapitałowych – płacony przy sprzedaży nieruchomości, jeśli uzyskano zysk.
- Podatek od dochodu fikcyjnego – jeśli nieruchomość nie jest wynajmowana, hiszpański urząd skarbowy zakłada, że właściciel osiąga z niej tzw. dochód fikcyjny, od którego należy zapłacić podatek.
Więcej o podatkach i opłatach związanych z zakupem nieruchomości w Hiszpanii w 2025 roku przeczytasz tutaj:
Ile wynosi podatek dochodowy dla nierezydentów w Hiszpanii?
Podatek dochodowy dla nierezydentów w Hiszpanii (IRNR) jest jednym z najważniejszych zobowiązań podatkowych dla obcokrajowców posiadających nieruchomości lub uzyskujących dochody na terenie Hiszpanii. Wysokość podatku zależy od kraju rezydencji podatnika oraz rodzaju uzyskiwanego dochodu.
Dochody z wynajmu nieruchomości: dla obywateli krajów Unii Europejskiej oraz EOG (Europejskiego Obszaru Gospodarczego) stawka wynosi 19% od dochodu netto (można odliczyć koszty uzyskania przychodu, np. remonty, opłaty administracyjne, podatki lokalne). Dla obywateli spoza UE i EOG stawka wynosi 24% od dochodu brutto (i tu nowość: kilka dni temu sąd zadecydował, że obywatele spoza UE i EOG również będą mieli możliwość odliczenia kosztów).
Dochody z pracy lub działalności gospodarczej: stawka podatkowa dla nierezydentów jest stała i wynosi 24% dla podstawy nieprzekraczającej 60.000€ lub 45% w przypadku, gdy podstawa ta jest równa lub przekracza kwotę 60.000€. W przypadku, gdy nierezydent jest obywatelem jednego z państw członkowskich Unii Europejskiej, stawka wynosi 19%.
Dochód fikcyjny od niewynajmowanej nieruchomości: podstawą opodatkowania jest 1,1% lub 2% wartości katastralnej nieruchomości (w zależności od aktualizacji tej wartości), a stawka podatku to 19% (UE/EOG) lub 24% (pozostałe kraje).
Warto pamiętać, że nierezydent nie rozlicza się w Hiszpanii z dochodów uzyskanych poza jej terytorium – opodatkowaniu podlegają wyłącznie dochody hiszpańskie.
Jak rozliczyć się z hiszpańskim urzędem skarbowym?
Rozliczenie podatków dla nierezydentów w Hiszpanii odbywa się na podstawie deklaracji podatkowej składanej do hiszpańskiego urzędu skarbowego (Agencia Tributaria). Najważniejsze zasady:
- Deklaracja IRNR (formularz Modelo 210) – składana raz w roku (do 31 grudnia roku następującego po roku podatkowym) w przypadku dochodu z wynajmu lub dochodu fikcyjnego.
- Podatek IBI – płatny raz w roku, wysokość ustalana przez lokalny urząd gminy (Ayuntamiento).
- Podatek od zysków kapitałowych – rozliczany przy sprzedaży nieruchomości, płatny w ciągu 30 dni od transakcji.
Warto korzystać z usług doradcy podatkowego lub gestorii, zwłaszcza jeśli nie znasz języka ani hiszpańskiego systemu podatkowego. Wiele biur rachunkowych oferuje obsługę w języku angielskim, a coraz więcej również polskim.
Praktyczny poradnik znajdziesz tutaj:
Czy nierezydent musi mieć hiszpański NIF?
Tak, każdy nierezydent, który posiada nieruchomość, prowadzi działalność lub uzyskuje dochody w Hiszpanii, musi posiadać hiszpański numer identyfikacji podatkowej – NIF (Número de Identificación Fiscal). W praktyce dla obcokrajowców jest to numer NIE (Número de Identidad de Extranjero), który pełni funkcję NIF-u.
Numer NIF/NIE jest niezbędny do:
- kupna nieruchomości,
- otwarcia konta bankowego,
- podpisania umów (np. na media),
- rozliczeń podatkowych,
- prowadzenia działalności gospodarczej.
Wniosek o nadanie numeru NIE można złożyć w na policji w „extranjeria”, w konsulacie lub ambasadzie. Można to zrobić za pośrednictwem pełnomocnika, któremu wcześniej należy udzielić pełnomocnictwa notarialnego. Bez tego numeru nie jest możliwe legalne funkcjonowanie na hiszpańskim rynku nieruchomości i rozliczanie podatków dla nierezydentów w Hiszpanii.
Przeprowadzka do Hiszpanii a status podatkowy
Wielu obcokrajowców zastanawia się, kiedy stają się rezydentami podatkowymi w Hiszpanii. Kluczowe są dwa kryteria: czas pobytu (powyżej 183 dni w roku) oraz centrum interesów życiowych. Jeśli planujesz przeprowadzkę do Hiszpanii, warto wcześniej zapoznać się z procedurą uzyskania rezydencji i jej konsekwencjami podatkowymi.
Więcej informacji znajdziesz tutaj:
Podatek majątkowy (IP) i podatek solidarnościowy (ITSGF) dla nierezydentów w Hiszpanii
W ostatnich latach hiszpańska administracja podatkowa znacząco zintensyfikowała kontrole dotyczące obowiązku składania deklaracji podatkowych przez nierezydentów posiadających nieruchomości w Hiszpanii. Oprócz podatku dochodowego od nierezydentów (IRNR), coraz częściej weryfikowane są także zobowiązania z tytułu podatku majątkowego (Impuesto sobre el Patrimonio, IP) oraz Tymczasowego Podatku Solidarnościowego dla Dużych Majątków (Impuesto Temporal de Solidaridad a las Grandes Fortunas, ITSGF).
Podatek majątkowy (IP) to państwowy podatek, który obejmuje wartość netto majątku osoby fizycznej na dzień 31 grudnia każdego roku. W przypadku nierezydentów opodatkowaniu podlegają wyłącznie aktywa i prawa majątkowe znajdujące się na terytorium Hiszpanii, m.in. nieruchomości, rachunki bankowe, inwestycje czy udziały w spółkach.
- Kwota wolna od podatku wynosi 700.000 EUR.
- Stawka podatku jest progresywna i waha się od 0,2% do 3,5%, w zależności od wspólnoty autonomicznej.
- W niektórych regionach, takich jak Andaluzja czy Madryt, obowiązuje 100% bonifikata, co w praktyce oznacza brak podatku majątkowego dla nierezydentów posiadających majątek w tych wspólnotach.
UWAGA:
W 2022 roku, w odpowiedzi na regionalne bonifikaty podatkowe, rząd centralny wprowadził Tymczasowy Podatek Solidarnościowy dla Dużych Majątków (ITSGF). Podatek ten dotyczy osób fizycznych posiadających majątek netto przekraczający 3.000.000 euro (na dzień 31 grudnia każdego roku).
- Stawka podatku ITSGF jest progresywna i wynosi od 1,7% do 3,5%.
- Obowiązek składania deklaracji dotyczy również nierezydentów, którzy posiadają majątek w Hiszpanii przekraczający wskazany próg.
- Deklarację składa się wyłącznie elektronicznie, na formularzu 718, w terminie od 1 do 31 lipca każdego roku.
- Podatek ITSGF został przedłużony w roku 2024 na czas nieokreślony, do czasu ogólnokrajowej reformy systemu opodatkowania majątku.
Ważne dla polskich nierezydentów
W przypadku polskich nierezydentów w Hiszpanii, umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania nie zawiera odniesienia do podatku majątkowego ani ITSGF. Oznacza to, że polscy nierezydenci podlegają hiszpańskim przepisom bez wyjątków, zarówno w zakresie podatku majątkowego, jak i solidarnościowego. Co więcej, opodatkowaniu podlegają także udziały w spółkach, których ponad 50% aktywów stanowią nieruchomości położone w Hiszpanii.
Planowanie podatkowe
W związku z nasileniem kontroli podatkowych, eksperci zalecają odpowiednie planowanie podatkowe i majątkowe, zarówno w przypadku osobistego posiadania nieruchomości, jak i bardziej złożonych struktur inwestycyjnych. Działanie z wyprzedzeniem pozwala zidentyfikować potencjalne ryzyka i ograniczyć ich skutki.
Podatki dla nierezydentów w Hiszpanii to temat, który wymaga uwagi i regularnego monitorowania zmian w przepisach. Warto korzystać z pomocy specjalistów, aby uniknąć błędów i bolesnych konsekwencji finansowych. Pamiętaj, odpowiedzialne podejście do podatków w Hiszpanii dla nierezydentów to gwarancja spokoju i bezpieczeństwa Twojej inwestycji!
[Tekst powstał przy współpracy Mecenasa Łukasza Tkaczyka, partnera w kancelarii LTA Asociados]